Mohort Mohort
9602
BLOG

Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - marzec 1944

Mohort Mohort Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 0

W marcu 1944 Armia Czerwona zajęła wschodnie obszary Podola (m.in. zdobywając Tarnopol), dotarła do Podhajec i do Brodów, przez co bezpośrednio zagroziła Lwowowi. Na Wołyniu front ustalił się na linii Dubno-Łuck-Rafałówka.

Badaczom ludobójstwa nacjonalistów ukraińskich udało się ustalić, że w marcu 1944 roku w 517 różnych aktach eksterminacji zgładzili oni na Kresach Południowo-Wschodnich około 8740 osób, oczywiście w większości Polaków. W liczbie tej zawiera się ok. 1200 ofiar zbrodni niemiecko-ukraińskich, w tym 750 ofar SS „Galizien”, przy czym bardzo często w tych zbrodniach brały udział również podziemne formacje ukraińskie (patrz Palikrowy, Smoligów).
Podana ogólna liczba ofiar nie obejmuje szacunków.

Biorąc pod uwagę liczbę ustalonych ofiar był więc marzec 1944 roku drugim miesiącem największego nasilenia rzezi OUN-UPA, zaraz po tragicznym lipcu 1943 na Wołyniu i równie krwawym jak sierpień‘43.

W podziale na byłe województwa II RP przedstawia się to następująco (w nawiasach liczby ofiar zbrodni niemiecko-ukraińskich):

Tarnopol: 3345 zabitych (641)
Stanisławów: 2331 zabitych (0)
Lwów: 2063 zabitych (55)
Lublin: 804 zabitych (503)
Wołyń: 201 zabitych (0)

Jak widać, niemal cały ciężar „antypolskiej akcji” przeniósł się na tereny Galicji (Małopolski) Wschodniej a także na Lubelszczyznę, czyli na obszary wciąż zajmowane przez III Rzeszę.

Największe „antypolskie akcje”:

7.03.1944 – napad UPA na Bednarów (woj. i powiat Stanisławów), ok. 250 ofiar.

12-16.03.1944 – ludobójcza orgia SS „Galizien” i bojówek banderowskich w Podkamieniu i okolicach (powiat Brody, Tarnopolskie). Wraz z nadejściem frontu sowieckiego teren ten został obsadzony przez SS „Galizien”, której niemieckie dowództwo dopuściło do wspólnych z banderowcami pogromów na Polakach. Bandy wdarły się do praktycznie nie bronionego klasztoru OO. Dominikanów, gdzie chroniła się ludność cywilna. W miasteczku i klasztorze zamordowano około 600 osób, włącznie z tymi, którzy do ostatka trzymali się ołtarza licząc na cudowne ocalenie. Do dramatycznych scen doszło w pobliskich Palikrowach. Całą ludność tej mieszanej narodowościowo wsi, której ukraińscy mieszkańcy nie popierali działań OUN-UPA, banderowcy i galicyjscy esesmani spędzili na łąkę. Tam, sprawdzając dokumenty i kierując się wskazówkami nielicznych lokalnych odszczepieńców, dokonali selekcji na Polaków i Ukraińców. Kilkoro Polakom udało się udać Ukraińców i nie zostać wydanymi. Po selekcji Ukraińcom pozwolono wrócić do domów, Polaków w liczbie 365 rozstrzelano. Po egzekucji nastąpiło dobijanie rannych. Uratowało się około 20 ciężko rannych lub udających nieżywe osób.

25.03.1944 – napad sotni „Jahody”, SKW (chłopskie bojówki) i policji ukraińskiej na Wasylów (pow. Rawa Ruska, woj. Lwów), 141 zabitych.

27.03.1944 – pacyfikacja wsi Smoligów (pow. Hrubieszów, Lubelskie) przez oddziały SS „Galizien” wsparte przez policję ukraińską i SKW. W obronie wsi stanęły oddziały BCh „Rysia” i „Orła” oraz AK „Hardego”. Zginęło ok. 200 osób cywilnych i 32 polskich partyzantów.

28.03.1944 – napad UPA na Wołczków (woj. i powiat Stanisławów) i zabicie 140 Polaków,

Napady, których data dzienna nie została ustalona:

Stefanówka (pow. Kałusz, woj. Tarnopol) – wymordowanie przez UPA ok. 200 osób w kościele.
Koniec marca’44 – upowcy przy użyciu podstępu (udając gestapo) wdarli się do wsi Bruckenthal (pow. Rawa Ruska, woj. Lwów), przełamali opór lokalnej polsko-niemieckiej samoobrony i zabili ok. 200 osób (ok. 50 niemieckich kolonistów, reszta Polacy).

Inne pacyfikacje niemiecko-ukraińskie: 8.03.1944 – wieś Jamy (pow. Lubartów, woj. Lublin, 177 zabitych), wieś Mierów (pow. Radziechów, woj. Tarnopol, 123 zabitych, brak daty dziennej).

Wybrane relacje:

„Po kilku dniach poszliśmy do klasztoru. (...) Korytarze przedstawiały okropny widok. Podłogi pokryte tłuczonym szkłem, pierzem z porozrywanych poduszek i pierzyn, zbożem oraz wszelkiego rodzaju przedmiotami użytkowymi. (...) W różnych miejscach widniały ślady krwi. W jednym z pomieszczeń (...) cała podłoga była zaścielona trupami. (...) Niektórzy w zastygłych dłoniach trzymali różaniec.(...) Jeszcze dziś, po 50 latach od tego momentu, śnią mi się te makabryczne sceny.” [Stanisław Bacewicz, Podkamień]

„Małżeństwa mieszane i ich dzieci rozdzielano według przyjętej od lat zasady: gdy ojciec był Ukraińcem a matka Polką, to synów po ojcu zaliczano do Ukraińców, natomiast córki po matce były Polkami i odwrotnie. Rozpaczy tych małżeństw nie da się opisać. Zgrupowani Polacy (...) byli zorientowani, że skazano ich na śmierć, dlatego większość z nich płacząc, na kolanach błagała o darowanie im życia.” [Zbigniew Iłowski na podst. relacji świadków, Palikrowy]

„Jest noc. Dochodzimy do samotnie stojącej ukraińskiej chałupy rodziny Snowydów. Nie chcą nas wpuścić. Mężczyzn nie ma. Jakaś kobieta mówi: >>Pani idyte, ja sia boju<<. Pomimo jej oporu wchodzimy do mieszkania, walimy się na ławy, kompletnie wyczerpane (...). Ukrainka cały czas stoi na straży na dworze. Boi się banderowców. Mówi, że dom spalą, a ją zabiją za udzielanie schronienia.” [Krystyna Dudzicka, Huta Szklana, Tarnopolskie]

„Ja otrzymałam tej nocy dwa postrzały kulami rozrywającymi. Straciłam przytomność. Napastnicy sądząc, że nie żyję, zostawili mnie w spokoju. Po jakimś czasie oprzytomniałam i doczołgałam się do sąsiada, Ukraińca, Dymitra Krzyżanowskiego. Znalazłam tam schronienie, ale na drugi dzień odnaleźli mnie banderowcy i ponownie podjęli próbę zamordowania. Otrzymałam trzy postrzały z pistoletu i dwa razy przekłuto mnie bagnetem…” [Rozalia Jezierska, Soroki, Tarnopolskie]

Odwety i większe walki polsko-ukraińskie (bez walk w samoobronie)

Wołyń:
5.03.1944 – kilkugodzinny bój 3 plutonów „Lecha” z UPA pod Hajkami.

12.03.1944 – jednostki 27. WDP AK rozbiły bojówkę UPA w miasteczku Korytnica (pow. Włodzimierz Woł.). Uwolniono kapitana sowieckiego przywiązanego drutem kolczastym do słupa i bitego do nieprzytomności.

Pomnik jeńców radzieckich w Włodzimierzu Wołyńskim (źródło: www.wolgal.pl). Co mogło zainspirować jego twórcę? 

19.03.1944 – rozbicie bojówki UPA w Zapolu (pow. Luboml) przez bataliony”Korda” i „Sokoła”.

27. WDP AK nie skupiała się na walkach z Ukraińcami. W marcu 1944 stoczyła kilka bitew z siłami niemieckimi, np. atak na Hołoby (8.03), zdobycie miasteczka Turzysk razem z Armią Czerwoną (20.03), bój z Węgrami o most w Turopinie (24.03) czy z Wehrmachtem pod Kapitułką (23.03).

Lubelszczyzna:
9-20.03.1944 – uderzenie polskiej partyzantki na ponad 20 wsi ukraińskich na Zamojszczyźnie, zniszczenie upowskich kuszczów szychowickiego i poturzyńskiego.

19.03.1944 – kontratakując po bitwie z Niemcami, SS „Galizien” i policją ukrańską, oddziały „Rysia” i „Wiktora” spaliły ukraińskie wsie Mieniany, Kozodawy, Cichobórz i Kosmów.

28.03.1944 – po ataku UPA na ewakuowaną ludność polską z Rzeplina, oddział „Wiktora” zdobył i spalił ukraiński Wasylów.

Marzec’44 (brak daty dziennej) – drużyna AK z obwodu tomaszowskiego rozbiła zebranie przywódców OUN i UPA w Bełżcu, poświęcone opracowywaniu ataków na ludność polską. Wg Z.Markiewicza odbywało się ono u księdza greckokatolickiego i było połączone z obrządkiem święcenia noży i broni. Zginęło 8 Ukraińców.

Warto wspomnieć, że oddziały BCh i AK na Zamojszczyźnie toczyły liczne walki z Niemcami, SS „Galizien”, policją ukraińską i UPA w obronie własnej i ludności polskiej (np. 5 i 8-9.03 – Prehoryłe/Małków, 9.03 – Sahryń-kolonia, 16.03 – Łasków, 19-23.03 – rejon Hrubieszów-Sokal, 27.03 – Smoligów). W marcu 1944 „Ryś” meldował, że w wyniku walk (toczonych już od 1,5 roku) całkowicie wyczerpały się zapasy amunicji, ludzie masowo zapadali na choroby związane z przeziębieniem, szkorbut, umundurowanie było w opłakanym stanie.

Do końca marca’44 ludność polska została niemal całkowicie ewakuowana z terenów Zamojszczyzny zagrożonych przez UPA.

Galicja (Małopolska) Wschodnia:
8.03.1944 – po napadzie na wieś Błyszczywody Polacy w odwecie zastrzelili kilkunastu Ukraińców wracających z targu z Żółkwi.

W związku z eskalacją zabójstw dokonywanych na pojedynczych Polakach przez policjantów ukraińskich, lwowska AK w dniach 9 i 12 marca 1944 przeprowadziła akcję „Nieszpory”. Na ulicach miasta zastrzelono co najmniej 11 policjantów, przy ich zwłokach pozostawiając kartki z informacją o przyczynie zamachu. Po tej akcji zabójstwa na Polakach ustały.

9-21.03.1944 – odwetowy rajd lwowskiego Kedywu w obwodach Przemyślany i Bóbrka i zabicie ok. 130 Ukraińców.

W wyżej wymienionych walkach i odwetach mogło zginąć do 1700 Ukraińców (głównie w oparciu o twierdzenia G.Motyki)

Relacje OUN-UPA z Niemcami

W tym miesiącu OUN-UPA kontynuowała zawieranie lokalnych porozumień z Niemcami (np. w rejonie Werby i Derażnego na Wołyniu czy przez kureń „Maksa” w galicyjskim powiecie brodzkim. W ich wyniku doszło do przerzucania łączników przez front i tworzenia oddziałów UPA na niemieckim zapleczu. Aby wziąć w ryzy te kontakty, CP OUN-B rozpoczął pertraktacje niemiecko-ukraińskie na szczeblu ”centralnym”.

20 i 24. marca – starcia banderowców z Węgrami (sojusznikami Niemiec) w okolicach Dominopola (Wołyń). Do podobnych starć dochodziło też w woj. stanisławowskim. Wynikało to prawdopodobnie z sympatyzowania Węgrów z Polakami.

Ponadto na terenach, gdzie banderowcy przeprowadzali „antypolską akcję” (ale nie na Lubelszczyźnie i nie tam, gdzie operowała SS „Galizien”), dochodziło do drobnych starć UPA z Niemcami, którzy próbowali (dość opieszale niestety) przeciwdziałać mordom. Znany jest przypadek pacyfikacji ukraińskiej Słobódki Bołszowickiej przez Niemców z powodu antypolskicj rzezi.

Walki OUN-UPA z Sowietami

2.03.1944 (prawdopodobnie) – śmierć Nikołaja Kuzniecowa, jednego z najbardziej znanych wywiadowców II wojny światowej w potyczce z UPA (k. wsi Biełgorodki, Wołyń).

10.03.1944 – wyruszenie przez część oddziałów „Dubowego” na rajd po wschodniej Ukrainie, zakończony całkowitym niepowodzeniem.

21.03.1944 – zgrupowanie partyzantów sowieckich im. Michajłowa rozbiło upowców w Wielkiej Moszczanicy (Wołyń) zabijając 224 osoby. Rywalizacja banderowców z partyzantką sowiecką toczyła się na całej zachodniej Ukrainie. Sowiecki radiogram z 15.marca głosił: „We wszystkich zachodnich obwodach nacjonaliści stanowią otwarte zagrożenie dla partyzantów”. Jednak, jak stwierdza G.Motyka, upowcy nie dysponowali siłami będącymi w stanie przeciwstawić się większym jednostkom partyzantów.

UPA kontynuowała ataki na tyły Armii Czerwonej. W marcu 1944 Sowieci zanotowali aż 270 takich napadów. Atakowano także rajcentry (ośrodki władzy) i komisje poborowe. Do 25.03.1944 na Wołyń i Podole przybyły 2 dywizje i 8 brygad Wojsk Wewnętrznych NKWD przeznaczonych do walki z OUN-UPA.

Inne wydarzenia godne uwagi

4.03.1944 – pierwszy kontakt 27. WDP AK z Armią Czerwoną na Wołyniu.

5.03.1944 silna baza samoobrony i AK na Lwowszczyźnie Biłka Szlachecka, odparła… pozorowany atak UPA. Dowództwo samoobrony upozorowało napad dla pobudzenia i sprawdzenia sprawności samoobrony.

8.03.1944 – fiasko ostatniej próby negocjacji lwowskiej Delegatury Rządu i AK z OUN. Po tym fakcie dowództwo AK wydało rozkaz przystąpienia do akcji odwetowej (patrz odwety).

W nocy z 17 na 18.03.1944 AK z Biłki Szlacheckiej przejęło zrzut lotniczy ze sprzętem, pierwszy taki przeprowadzony w okolicach Lwowa.

Marcowy atak UPA na Magdalówkę (pow. Skałat, Tarnopolskie) przeżywa Katarzyna Horwat, której oprawcy wybili oko, drugie uszkodzili, odcięli wargę i nos, wybili większość zębów. Makabryczne zdjęcie żywej K. Horwat można znaleźć w literaturze poświęconej ludobójstwu OUN-UPA.

26.03.1944 (niedziela) bojówka UPA przerwała mszę w Rakowcu (woj. i powiat Lwów) i wyprowadziła 96 Polaków na egzekucję do lasu. W czasie marszu zabito 5 osób. Kolumnie prowadzonych na rzeź zastąpili drogę miejscowi Ukraińcy z księdzem greckokatolickim Bereziukiem i sołtysem Ptasznikiem na czele. Po pertraktacjach upowcy w zamian za sowity okup zgodzili się darować życie Polakom. Prawie wszyscy Polacy opuścili po tym wydarzeniu wieś.

Marzec 1944 – likwidacja Obwodu AK Żółkiew – w wyniku „antypolskiej akcji” nie było komu tworzyć siatki konspiracyjnej.

Marzec 1944 – III konferencja OUN-B we wsi Soroky pod Lwowem. Omówiono przygotowania do utworzenia politycznej nadbudowy dla UPA. W miesiącu tym banderowcy próbowali także wypłynąć na szersze „wody” międzynarodowe. Prowadzili rozmowy z Niemcami (patrz wyżej) i Rumunami (18-19.03 w Kiszyniowie).

Rozkaz wołyńskiej SB OUN: „Bez zwłoki likwidować komunistów i Żydów”. Inny rozkaz mówił: „niszczyć NKWD-stów, tajnych współpracowników, Żydów i Polaków”.

Z raportu komendanta hrubieszowskiego obwodu BCh: „Na terenie ukazały się oddziały SS-Galizien, ci wypowiadają się jawnie, iż są ostatnią awangardą wojsk niemieckich i jako ostatni będą wyrzynać ludność polską do ostatniego w myśl frazesu: >>Ukraina budzie 1 dien, ale bez Lachów<<”.

Mapa Wschodniej Galicji (wł. Okręgu AK Lwów)
____________

Literatura:
J. Markiewicz, „Partyzancki kraj”, Lublin 1980
G. Motyka, “Ukraińska partyzantka 1942-1960”, Warszawa 2006
J. Turowski, „Pożoga. Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK”, Warszawa 1990
S. Jastrzębski, „Ludobójstwo nacjonalistów ukraińskich na Polakach na Lubelszczyżnie w latach 1939-1947”, Wrocław 2007
W. Siemaszko, E. Siemaszko, “Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945”, Warszawa 2000
H. Komański, S. Siekierka, „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946”. Wrocław 2006.
S. Siekierka, H. Komański, K. Bulzacki, “Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939-1947”, Wrocław 2006
S. Siekierka, H. Komański, E. Różański, “Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie stanisławowskim 1939-1946”
J.Węgierski, “W lwowskiej Armii Krajowej”, Warszawa 1989
Władysław Filar, Michał Klimecki, Myhajło Szwahulak, „Chronologia wydarzeń na Wołyniu i w Galicji Wschodniej w latach 1939-1945 (projekt)”; w: „Polska-Ukraina trudne pytania”, t. 6, Warszawa 2000
Mapa z: http://www.stankiewicze.com/obrazy/ak_lwow.jpg

Mohort
O mnie Mohort

Mohort Wypromuj również swoją stronę Ten blog powstał w 2008 roku z myślą o tych Polakach, którzy nic nie wiedzą o ludobójstwie OUN-UPA. Postawiłem sobie za cel opisanie tych tragicznych wydarzeń w porządku chronologicznym, w ich 65-tą rocznicę. Liczby: Wołyń: 60 tys. zabitych Tarnopolskie: 28 tys. zabitych Lwowskie: 25 tys. zabitych Stanisławowskie: 18 tys. zabitych Lubelskie: 3 tys. zabitych Polesie: ? tys. zabitych (są to szacunki polskich ofiar OUN i UPA wg Ewy Siemaszko) Kilkadziesiąt tysięcy Ukraińców zabitych przez OUN i UPA. 10-15 tys. Ukraińców zabitych w polskich akcjach odwetowych i walkach (wg dr. G. Motyki). Wg prof. W. Filara było to 5,7 tys.) ___________ Powstanie tego blogu sprowokowała inicjatywa prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki. Komentujących uprasza się o zachowanie szacunku dla narodu ukraińskiego. Autor bloga uważa, że UPA była wrzodem na ciele tego narodu i nie można jej winami obciążać ogółu Ukraińców. Z tego powodu nie domagam się żadnych przeprosin od przedstawicieli państwa ukraińskiego. Nie jestem historykiem, raczej miłośnikiem historii. Nowym czytelnikom zalecam czytanie notek po kolei zaczynając od najstarszej. Tekst bloga (do maja 2009) jest dostępny w 4 plikach PDF: część I, część II, część III, część IV Potrzebującym informacji "w pigułce" proponuję kliknięcie tagu podsumowania. Moje notki: LUTY 2008: 1. 9.02.1943. Parośla - krwawe preludium. 2. II RP - surowa macocha 3. Śmierć, śmierć, Lachom śmierć! 4. Dlaczego Wołyń? 5. Karty MARZEC 2008: 6. Ni Lacha, ni Żyda 7. Patrioci, kolaboranci czy zdrajcy? 8. Powstanie, ale jakie? 9. Krzyż 10. 26.03.1943. Masakra w Lipnikach 11. Kto tu był bohaterem, Wiktorze Juszczenko? KWIECIEŃ 2008: 12. Wołyń na początku 1943r. Spóźniony wstęp. 13. Polnische Schutzmannschaften - w służbie III Rzeszy i Polaków 14. Zagłada. Trzy historie. 15. Polska samoobrona na Wołyniu 16. Świece ofiarne w Janowej Dolinie 17. Wielki tekst Rafała Ziemkiewicza 18. Dwie prawdy 19. Wołyń - kwiecień 1943 MAJ 2008 20. Trzeciomajowe zwycięstwo 21. Co widać przez pomarańczowe okulary 22. Boh żywe 23. Pszenica i kąkol 24. "Jutro" Kłyma Sawura 25. O złych i dobrych esesmanach 26. Chłopi vs. burżuje czyli walka klas? 27. Prawdziwi bohaterowie 28. Wołyń - maj 1943 CZERWIEC 2008 29. 2. czerwca - zemsta za... 30. Moja Rywingate 31. Czerwone Zielone Święta 32. "Ukraińcy mają potężną pracę do wykonania" - frapujący wywiad z Krzesimirem Dębskim 33. Skandal z prezydentem Kaczyńskim w tle 34. Rozkaz numer 1 35. Sprawa Martynowśkiego 36. O najpiękniejszej dziewczynie w Koszowie 37. Wołyń - czerwiec 1943 LIPIEC 2008: 38. 4-5 lipca 1943 - pierwsza bitwa o Przebraże 39. Nie zapomnij Ty o nas, o, święta! 40. Konferencja o ludobójstwie OUN-UPA: zaproszenie ŚZŻAK i IPN 41. Wołyń i Galicja Katyniem współczesnej Polski 42. „Wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego...” 43. 14.07.1943 - słońce zachodzi nad Kołodnem 44. O tym, jak Ukrainiec Szopiak robił użytek ze swojej kosy 45. Upadek Huty Stepańskiej 46. Politycy ręce precz od historii! 47. Mysterium iniquitatis - czy w człowieku drzemie Demon? 48. Bitwa o chleb 49. Wołyń - lipiec 1943 SIERPIEŃ 2008 50. Pułkownik Niewiński wciąż walczy 51. Przystanek Bandera 52. Bulba-Boroweć pisze list 53. Remanenty - przegląd prasy ukraińskiej 54. Sprawiedliwość "Muchy" 55. O buncie /grzesiowi dedykuję/ 56. Wniebowzięcie 57. 30.08.1943 - Wola Ostrowiecka i Ostrówki 58. Trzecia bitwa o Przebraże czyli wojna, której nie było 59. Wołyń/Galicja Wsch. - sierpień 1943 WRZESIEŃ 2008 60. Dekonstrukcja mitu 61. Konstrukcja mitu, czyli bezpieka i IPN prawdę ci powiedzą 62. Nigdy nikogo życia nie pozbawi... 63. Wołyń/Galicja Wsch. - wrzesień 1943 PAŹDZIERNIK 2008: 64. Święte słowa Johna-Paula Himki 65. Retrospekcje: wojna polsko-ukraińska 1918-1919 66. Zastraszyć księdza 67. Wołyń/Galicja Wsch. - październik 1943 LISTOPAD 2008: 68. W telewizji pokazali 69. Ocalić od zapomnienia 70. 16.11.1943 - zwycięstwo "Bomby" 71. Wiktor Poliszczuk (1925-2008) 72. Wojciechowski, podejdź no do płota! 73. Wołyń/Galicja Wsch. - listopad 1943 GRUDZIEŃ 2008: 74. "Brutalny, bezrefleksyjny, fanatyczny" - ks. Isakowicz-Zaleski 75. Angela Merkel: Niemcy wybaczają Polakom Auschwitz 76. Męczennik o. Ludwik Wrodarczyk 77. Prawdziwi bohaterowie (2) 78. Wigilia A.D. 1943 79. Wołyń/Galicja Wsch. - grudzień 1943 STYCZEŃ 2009: 80. Stepan Bandera - ukraiński bin Laden 81. Czarna sukienka czyli o leśnikach 82. Odsiecz Ołyki 83. 27 Wołyńska Dywizja Piechoty AK 84. Gdzie są mężczyźni? 85. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - styczeń 1944 LUTY 2009: 86. Hanaczów stawia opór 87. Czy na Ukrainie będą burzyć polskie pomniki? 88. Retrospekcje: Galicja 89. Szlachta 90. Inaczej 91. Ratunku, Polacy mnie biją! 92. Czerwone noce w powiecie rohatyńskim 93. Po Wołyniu była Galicja  94. Przypadek 95. Huta Pieniacka - największa zbrodnia na wsi polskiej 96. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - luty 1944 MARZEC 2009: 97. Retrospekcje: Zamojszczyzna 98. Obraz zbliżony do prawdy i prawda 99. Odwet 100. Legenda – nie legenda 101. Prawdziwi bohaterowie (3) 102. Jaja po wołyńsku – z książki kucharskiej redaktora W. 103. Historia z perspektywy żaby 104. Wierszem 105. Szok 106. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - marzec 1944 KWIECIEŃ 2009: 107. Drugie życie... morderców 108. Ostatnia niedziela 109. Prawdziwi bohaterowie (4) 110. Pomóżmy Wiktorowi Juszczence! 111. Kto dziś pamięta o Ormianach? 112. Bitwa pod Hurbami 113. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna – kwiecień 1944 MAJ 2009: 114. Rektorowi KUL pro memoria 115. Zapomniane wypędzenia 116. O pomnikach, profanacjach, polityce i piłce (nożnej) 117. ”Gonił nas człowiek z siekierą”, ale to nie było tak, jak myślicie 118. Wielka Polska o nich zapomniała! 119. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - maj 1944 CZERWIEC 2009: 120. Bratni naród na Kresach 121. Jeszcze o Ziemkiewiczu 122. Nie-Cała prawda 123. Negacjonista 124. Bajka 125. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - czerwiec 1944 LIPIEC 2009: 126. Dishonoris causa 127. Jak to było z piłami na Wołyniu 128. Chcemy innej historii! 129. Polska samoobrona we Wschodniej Galicji 130. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - lipiec 1944 SIERPIEŃ 2009: 131. Alternatywna trasa rajdu Bandery 132. Krakowskimi śladami Stepana Bandery 133. Kolejny ważny tekst Wołodymyra Pawliwa 134. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - sierpień 1944 WRZESIEŃ 2009: 135. Istriebitielnyje Bataliony - w służbie NKWD i Polaków 136. Galicja/Wołyń - wrzesień 1944 (+ Legnica!) PAŹDZIERNIK 2009: 137. SB – fałszywi bohaterowie 138. Galicja/Wołyń - październik 1944 (+ Legnica bis) LISTOPAD 2009: 139. Karta się odwraca 140. Galicja/Wołyń – listopad 1944 GRUDZIEŃ 2009: 141. Tylko we Lwowie 142. Ihrowicka kolęda 143. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - grudzień 1944 STYCZEŃ 2010: 144. Niezwykła historia jakich było wiele 145. Wikipedia pod specjalnym nadzorem 146. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - styczeń 1945 LUTY 2010: 147. Juszczenko przegiął 148. Ludobójcy i ludzie 149. Śmierć kata 150. Мила моя, што-то буде з нами? (kresowe mity, nie-mity) 151. Galicja/Wołyń - luty 1945 MARZEC 2010: 152. Spirala odwetu 153. Warto rozmawiać? 154. Koniec 155. Galicja/Lubelszczyzna - marzec 1945 + bojkot zbiórki na KUL KWIECIEŃ 2010: 156. Wyprawa kijowska AD 2010 157. Galicja/Lubelszczyzna - kwiecień 1945 MAJ 2010: 158. Galicja/Lubelszczyzna - maj 1945 CZERWIEC 2010: 159. Galicja/Lubelszczyzna - czerwiec 1945 LIPIEC-SIERPIEŃ 2010: 160. 67. rocznica Krwawej Niedzieli na Wołyniu 161. Galicja/Lubelszczyzna - lipiec-sierpień 1945 WRZESIEŃ 2010: 162. Komu Andrzej Kunert zamierza stawiać pomniki? 163. Galicja/Wołyń/Lubelszczyzna - wrzesień 1945 PAŹDZIERNIK 2010: 164. Nienawiść w polityce 165. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - październik 1945 LISTOPAD 2010: 166. Ze szczerej piersi się wyrwało... 167. Galicja/Lubelszczyzna - listopad 1945 GRUDZIEŃ 2010-STYCZEŃ 2011: 168. Krwawe świętowanie 169. Skandal w Przemyślu + podsumowanie 12.1945-01.1946 LUTY 2011: 170. Dlaczego dr Motyka nie powinien zasiadać w Radzie IPN 171. Luty 1946 - podsumowanie MARZEC-KWIECIEŃ 2011: 172. Łuny w Bieszczadach 173. Światowe autorytety przypominają o polskich ofiarach Wołynia 174. Marzec-kwiecień 1946 – podsumowanie MAJ-CZERWIEC 2011: 175. Czy Bronisław Komorowski potępi Armię Krajową? 176. Maj-czerwiec 1946 - podsumowanie LIPIEC-SIERPIEŃ 2011: 177. "To my znamy prawdę..." - 68 rocznica rzezi wołyńskich 178. Lipiec-sierpień 1946 - podsumowanie WRZESIEŃ-GRUDZIEŃ 2011: 179. Za co bierze pieniądze radca ambasady RP w Kijowie, p. Hnatiuk? 180. Jak to się robi w Warszawie 181. Ale palma czyli GW vs. Ziemkiewicz, odcinek 1943 182. 5 Professoren und Wahrheit, du bist verloren (+ IX-XII.1946) STYCZEŃ-LUTY 2012: 183. Skandal na Ukrainie + podsumowanie 01-02.1947 MARZEC 2012: 184. Podsumowanie marca 1947 (śmierć gen. Świerczewskiego) KWIECIEŃ-GRUDZIEŃ 2012: 185. Genocidum atrox 186. Awantura o akcję "Wisła" (+podsumowanie) ROK 2013: 187. Walczymy o Dzień Pamięci Męczeństwa Kresowian 188. Elity III RP: nacjonalizm jest OK, byle ukraiński 189. Eksperci – po owocach ich poznacie 190. A ile ofiar zadowoliłoby p. Szeptyckiego? 191. Michnik stoi tam, gdzie OUN ______________________________ "Wychowanie w niepamięci, świadome ukrywanie, czy fałszowanie faktów, stawianie zbrodniarzom pomników to najbardziej podła rzecz, jaka może się wydarzyć cywilizowanym narodom..." Stanisław Srokowski,"Nienawiść" "W interesie naszych narodów leży znormalizowanie naszych stosunków, co wymaga powiedzenia sobie w oczy całej prawdy - ale tylko prawdy." - Jerzy Giedroyć Kontakt: dymitr.mohort[małpa]interia.pl

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura